-
1 έφαλος
-
2 ἔφαλος
-
3 εφαλος
I2[ἅλς I]1) приморский(πτολίεθρον Hom.)
2) находящийся на берегу моря(κλισίαι Soph.)
IIἥ (sc. γῆ) берег, побережье, взморье Luc. -
4 ἔφαλος
A on the sea, of seaports,Κήρινθόν τ' ἔφαλον Il.2.538
, cf. 584, S.Aj. 190 (lyr.);οἰκία Philostr.Im.1.12
; ἡ ἔ. (sc. γῆ) the coast, Luc.Am.7. -
5 ἔφαλος
-
6 ἔφαλος
ἔφ-αλος ( ἅλς): situated on the sea, epith. of maritime cities, Il. 2.538, 584. (Il.)A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἔφαλος
-
7 έφαλον
-
8 ἔφαλον
-
9 ἔφ-αλος
-
10 εφάλοις
-
11 ἐφάλοις
-
12 ἐφάλιος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐφάλιος
-
13 ἅλς
ἅλς, ἁλόςGrammatical information: m.Meaning: `salt' (very often pl.) (Il.)Other forms: f. (only sg.) poetical word for the sea (after θάλασσα or as collective?); since Arist. ἅλας, - ατος n. from the acc. pl., Leumann Hom. Wörter 160f.Dialectal forms: Myc. opia₂ra \/ opihala\/ `coastal regions' cf. ἔφαλος. apia₂ro \/ Amphihalos\/, a₂rie perhaps \/haliēn\/ Perpillou Subst. en -eus, 1973, 61 n. 2, 161.Compounds: ἁλί-πλοος, - πόρφυρος (for ἁλ- after the i-stems, not locatival with Schwyzer 476: 5, 1. On ἁλι-μυρήεις s. μύρομαι. ἁλουργός `who exploits a salt-mine' CEG6,Derivatives: ἅλ-μη `sea-water, brine' ( Od.) with ἁλμυρός `salt, briny' (Od.); from *ἁλυρός (cf. ἁλυ-κός), Schwyzer 482: 6; cf. πλημυρίς. - ἅλιος, (-α), - ον `of the sea' (Hom.) - ἁλιεύς `fisher' (Od.) - ἁλυ-κός `salt' (Hp.).Etymology: Old word found in most IE languages: Lat. sāl (secondary lengthening), OIr. salann, Arm. aɫ (i-stem), Latv. sāls, OCS solь (i-stem, secondary beside the consonant-stem in slanъ `salted' \< * solnъ), Toch. B sālyiye, A sāle. A d-enlargement in Goth. salt etc., Arm. aɫt, and in Balt.-Slav., e.g. Lith. sald-ùs `süß', OCS. sladъ-kъ id. Lith. sólymas points to * seh₂l-, other languages require * sh₂-el. This gives an original paradigm nom. *seh₂-(ōl?), acc. sh₂-el-m, gen. * sh₂-l-os. On possible Sanskrit cognates Thieme ZDMG 111 (1961) 94ff.See also: ΆλοσυδνηPage in Frisk: 1,78-79Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἅλς
-
14 ἁλός
ἅλς, ἁλόςGrammatical information: m.Meaning: `salt' (very often pl.) (Il.)Other forms: f. (only sg.) poetical word for the sea (after θάλασσα or as collective?); since Arist. ἅλας, - ατος n. from the acc. pl., Leumann Hom. Wörter 160f.Dialectal forms: Myc. opia₂ra \/ opihala\/ `coastal regions' cf. ἔφαλος. apia₂ro \/ Amphihalos\/, a₂rie perhaps \/haliēn\/ Perpillou Subst. en -eus, 1973, 61 n. 2, 161.Compounds: ἁλί-πλοος, - πόρφυρος (for ἁλ- after the i-stems, not locatival with Schwyzer 476: 5, 1. On ἁλι-μυρήεις s. μύρομαι. ἁλουργός `who exploits a salt-mine' CEG6,Derivatives: ἅλ-μη `sea-water, brine' ( Od.) with ἁλμυρός `salt, briny' (Od.); from *ἁλυρός (cf. ἁλυ-κός), Schwyzer 482: 6; cf. πλημυρίς. - ἅλιος, (-α), - ον `of the sea' (Hom.) - ἁλιεύς `fisher' (Od.) - ἁλυ-κός `salt' (Hp.).Etymology: Old word found in most IE languages: Lat. sāl (secondary lengthening), OIr. salann, Arm. aɫ (i-stem), Latv. sāls, OCS solь (i-stem, secondary beside the consonant-stem in slanъ `salted' \< * solnъ), Toch. B sālyiye, A sāle. A d-enlargement in Goth. salt etc., Arm. aɫt, and in Balt.-Slav., e.g. Lith. sald-ùs `süß', OCS. sladъ-kъ id. Lith. sólymas points to * seh₂l-, other languages require * sh₂-el. This gives an original paradigm nom. *seh₂-(ōl?), acc. sh₂-el-m, gen. * sh₂-l-os. On possible Sanskrit cognates Thieme ZDMG 111 (1961) 94ff.See also: ΆλοσυδνηPage in Frisk: 1,78-79Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἁλός
См. также в других словарях:
έφαλος — ἔφαλος, ον (Α) 1. αυτός που βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα, ο παράλιος (α. «Κήρινθόν τ ἔφαλον», Ομ. Ιλ. β. «ἔφαλος οἰκία», Φιλόστρ.) 2. το θηλ. ως ουσ. ἡ ἔφαλος (ενν. γῆ) η παραλία, η ακτή. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + άλος (< ἅλς «θάλασσα»), πρβλ. αμφί… … Dictionary of Greek
ἔφαλος — on the sea masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἔφαλον — ἔφαλος on the sea masc/fem acc sg ἔφαλος on the sea neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐφάλοις — ἔφαλος on the sea masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εφάλιος — ἐφάλιος, ον (Α) έφαλος*. παράλιος, που βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ἅλιος «θαλάσσιος» (< ἅλς «θάλασσα»), πρβλ. παρ άλιος] … Dictionary of Greek
